İnsan, Allah'ın yarattığı muhteşem bir varlık.Mükemmel,düşünürken aklın zorlandığı bir düzen.
milyonlarca hücre,kilometrelerce damar,bilgisayar gibi bir hafıza.....
Diyorum ya;mükemmel bir varlık şu insan.
Lakin zaman zaman teklemelerde olmuyor değil.Bazen insanın kendisinden kaynaklanıyor,hani vücuduna gereken özeni göstermiyor ya da dikkatsizliği yüzünden kazalarla karşılaşıp bazı organlarını veya canını yitiriyor.
Bazen de ölümle - kalım arasında ki o incecik çizgide gelip gidiyor.Birileri hani birileri çıkıpta o ölümle kalım arasındaki çizgide ölüme istemeye istemeye elini uzatana,
elini uzatsa gel dese.....
O'nun korku dansını yine korku ve gözyaşıyla izleyen sevenlerine,ben size yardıma hazırım dese... bazen maddi, bazen manevi
Oluverse ne olur sanki
İçinde mutlu,mutsuz günlerimin geçtiği dünyaya veda edeceğim gün gelmeden organ nakli için gidip form doldursam,
Desem ki;
Dünyaya bir zamanlar gülerek bakan gözlerimi bir görmeyene...
İki yanımda sağlıkla taşıdığım,öldükten sonra birlikte götürürsem çürüyecek,bırakırsam bir canı mutlu ve sağlıklı edecek böbreklerimin.....
Duyduğu ıstırapla sıkılan,mutlu olduğunda dünyaları içine sığdıran kalbimin bir yaralı kalbe faydası olacağını bilmek...
ne olur?
Öldükten sonra bedenim zerrelerine ayrılırken....
Ben yediveren gülü gibi,ayrı ayrı bedenlerde yeniden açacağım....
Ya da Harran'ın suyu gibi mutluluk gözyaşı olup,artık mutlu olan insanların gözlerinden akacağım.........